رسانه و دین‌داری در میان جوانان

دین در گسترة عمر آدمی تأثیرات عمیق و شگرفی،‌ بر جوامع بشری و به‌خصوص پیروان خود داشته است؛ ‌بدین سبب در بررسی مسائل اجتماعی و انسانی،‌ نادیده گرفتن عامل دین،‌ به هر علتی که باشد، ‌بی­شک نوعی مخالفت با حقایق تاریخی تلقی خواهد شد. با توجه به اهمیت دین‌داری از یک سو و از سویی دیگر استیلای رسانه­ها در دنیای امروز، محور اصلی این پژوهش بررسی رابطه استفاده از تلویزیون ملی (داخلی) و تلویزیون ماهواره­ای (خارجی) با میزان دین‌داری جوانان 18 تا 29 ساله شهر تهران است. در راستای این محور اصلی، رویکرد فرهنگی به رسانه­ و همچنین نظریات کاشت، برجسته­سازی و اندیشه­های متفکرانی همچون هوور، کارلسون، دریدا و پژوهش‌های تجربی­متعدد موردبررسی قرار گرفت؛ به‌طوری که در نهایت با توجه به مطالعات نظری و تجربی صورت گرفته، فرضیاتی تنظیم و در جامعه­آماری مورد آزمون قرار گرفت. به‌طور کلی برخی از مهم‌ترین نتایج پژوهش بدین شرح است: میزان اعتقادات­دینی، عواطف­دینی و مناسک­دینی نشان می­دهد که جوانان موردمطالعه از لحاظ دین‌داری دارای میانگینی بالاتر از حد متوسط هستند. بین میزان تماشا و استفاده از انواع برنامه­های تلویزیون ماهواره­ای و میزان دین‌داری رابطه­ای منفی و معنادار وجود دارد؛ این در حالی است که با افزایش میزان تماشای تلویزیون ملی و تماشای انواع برنامه­های سرگرم­کننده و خبری آموزشی تلویزیون ملی، بر میزان دین‌داری جوانان، افزوده می­شود